Puminid na ang dating masayang bukangliwayway
Banaag sa mga ibon ang lungkot at lumbay.
Sa kalayuan mahihita ang namumuong luha
Badya ng mapait na paglimot at paghinunha.
Kagabi, inilatay ko ang huling bugso ng puso,
Na napagod sa paulit-ulit na pagkalumo.
Kagabi, inihatid ko na sa huling hantungan
Ang pusong dating masigla sa pag-irog at pagmamahal.
Ni wala man lamang umiyak o nagsumamo
Sa isang istoryang nagwakas sa pag-ibig ko.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento