ALAALA
(Para sa isang Yumaong Kaibigan)
Iniluwal ang istorya mula sa paghinga
Binuo ng dalisay na pagunawa at pagsinta
Hinurno sa init ng pagyakap at pagsala
Hanggang sa matutong tumindig at abutin ang tala
Araw, hapon, gabi, iginuhit sa tadhana
Ang pagkatuto, pagtanong at paglaya.
Nang mahigitan pa ang tindig ng sarili at ng iba
Ninais na sundan ng isa at isa pa
Subalit ngumiti ang langit ng pagkaganda
Naakit sa kinang ng gintong wala sa lupa.
Hindi na lumingon sa lugar kung saan nagsimula
Ang pag-anak, pagkabuhay at pagkakilala
Tanging naiwan isang ngiting alaala
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento