Kahanga hanga ang ipinakitang katatagan ng loob ni Jun Lozada sa pagbunyag ng kanyang nilalaman tungkol sa korupsyon sa pamahalaan partikular sa ZTE Broadband Scandal. Bagay na hindi na dapat ikinakagulat ng marami sa atin dahil matagal naman na nating alam na may mga nangyayaring kabulastugan sa karamihang transaksyon sa ilang mga ahensya ng pamahalaan. Ang akin lamang ipinagtataka ay kung bakit ang pagsasalita ni Lozada ay naging mainit na isyu. Hindi kaya dahil ito ay kinasasangkutan ng malaking pera na humigit kumulang na 300 milyong piso? Marahil kaya ito ay bunsod na rin ng ipinagsamang galit ng buong bayan sa pamamalakad ni Pangulong Gloria Macapagal Arroyo?
Ano man ang totoo, saan nga ba lulugar ang ordinaryong mamamayan sa bangayan at palitan ng kanya kanyang bersyon ng katotohanan ang magkabilang panig, ang mga galit kay PGMA at ang kanyang mga kaalyado? Kung tutuusin, hindi naman nararamdaman ang init ng bangayan sa mga malalayong probinsya bagamat naririnig at napapanuod ang anumang nangyayari sa Imperial Manila. Nang nasa kainitan ang pagdinig ng pasabog ni Lozada sa Senado ay nasa isang bayan ako ng lalawigan ng Quezon. Tila bagang nasa ibang mundo ako at iba ang nararamdaman at ipinahahalagahang isyu ng mga tao sa kanayunan. Ika nga ng isa kong kasama ‘Hindi sila maka-relate.’ Kung hindi man sila makasabay sa agos ng isyu sa Kalakhang Maynila, mayroon bang ibig ipahiwatig ito? Hindi kaya hindi natin nakikita ang ibang isyu na mas malapit sa mga ordinaryong mamamayan hindi lamang sa pag-aaway ng mga naghaharing elitista at nag-aastang elitista sa ating lipunan? Hindi kaya ang bersyon ng katotohanan na dapat natin paniwalaan ay ang sitwasyong mayroon tayong problema sa istruktura ng ating lipunan? Na ang isyu ay hindi lamang patungkol kung gaano kagarapal ang pamahalaan sa pagbibigay ng mga pabor sa malalapit nitong kamag-anak, kaibigan at kaalyado. Sa halip, tila nagbubulagbulagan tayo at ayaw nating tanggapin na mayroon tayong mahinang estado na walang kakayahang magparusa sa mga pasaway na miyembro ng mga elitista. Na ang ating estado ay nasa kontrol pa rin ng iilang malalaking tao at makanti mo lamang sila ay magbubunsod ng panibagong People Power. Malaki ang suliranin ng ating lipunan. Naniniwala ako na kahit sino mang nakaupong pangulo sa ngayon at kahit ilang Lozada ang lumabas hanggat hindi natin napapalakas ang mga institusyong magtatanggol sa mga ipinapahalagan ng ating demokrasya tuloy pa rin ang away at palitan ng kani kanilang bersyon ng katotohanan. Hanggat walang reporma sa burukrasya, hanggat ang mga nakaupo ay walang kakayahang mamuno, hanggat ang mga lider natin ay walang kapangyarihang magpasunod, hindi uusad ang Pilipinas.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento