Para kay 'Ina'

Buwan na naman ng Setyembre at ang lahat ng daan ng mga Bicolano ay patungo sa Naga para sa piyesta. Maraming deboto mula pa sa iba't ibang dako ng Pilipinas at ng mundo ang pumupunta ng Naga upang makiisa sa pagdiriwang ng kapiyestahan ni 'Ina', ang Nuestra Senora de Penafrancia. Ika nga ni Nick Joaquin, isang National Artist, '... by land, sea, air and river come the pilgrims, to attend the fiesta of the Bicol Patroness... What Mecca is to the Muslim, Naga is to the Bicolanos.' Pati ang mga may-ari ng bus sa Maynila na byaheng Naga ay nagbibigay ng 20% discount sa pamasahe. Tila ba isang pagpapaanyaya sa lahat ng nais na makita ang kulturang ipinagmamalaki ng mga Bicolano. Kasama na rito ang Civic at Military Parade na dinadaluhan ng iba't ibang lugar at paaralan sa Bicol.

Ang kapiyestahan ay ipinagdiriwang tuwing pangatlong Sabado ng Setyembre. Nakagisnan ko ang paglilipat ni 'Ina' mula sa bahay nito sa Basilica Minore patungong Naga Metropolitan Cathedral na tinatawag na Traslacion. Idinadaan ang imahen ni 'Ina' sa Ilog ng Naga. Pagkatapos ng walong araw sa Naga Cathedral ay ibabalik ito sa kanyang bahay sa Basilica Minore sa pamamagitan ng fluvial procession. Sa pamamaraang ito, libo-libong voyadores ang nagpapasan at naghahangad na mahawakan man lamang ang damit o imahen ni Ina. Mapalad ako at lumaki ako sa Dayangdang, isang barangay na malapit sa Ilog ng Naga, kaya't nasaksihan ko kung paano inililipat si 'Ina'. Mayroong malaking pagoda ito na punong puno ng bulaklak. Ang pagodang ito ay hila hila naman ng maraming maliliit na bangkang de sagwan. Tuwing mapapadaan ang imahen ni 'Ina', makikita ko ang mga puting panyong iwinawagayway at mga sinindihang kandila. Mangingilabot ka sa ipinapakitang pagmamahal ng mga Bicolano kay 'Ina'. Mayroon ngang mga pagkakataon na lumulundag ang ilang mga tao sa Ilog upang makalapit sa pagoda.

Malaki ang pagkamangha ko sa tradisyong ito na aking nakagisnan. Sa panahong ito na maraming pagbabago sa ating lipunan dala ng malayang pagpapalitan ng impormasyon at karanasang makapangibang bayan, patuloy ang pagpapayabong ng tradisyong katulad nito. Marahil naka-ugat na rin kasi ito sa pang-arawaraw na pamumuhay ng mga Bicolano. Sadyang malapit daw sa Diyos ang mga Bicolano. Bagay na hindi namin ikinakaila dahil nga sa sitwasyon at kundisyong hinihingi ng panahon. Sa maraming pagsubok, bagyo at sakuna na naranasan ng mga tao doon, isang bagay lamang ang nagsilbing tanglaw at hingian ng tulong ng mga ito. Ito ay si Nuestra Senora de Penafrancia, ang 'Ina' ng mga Bicolano.