Magkahalong galak at pangamba ang naramdaman ko nang mabalitaan ko noong nakaraang lingo na nilagdaan na ni Gng. Arroyo ang R.A. 9504 na magbibigay ng karagdagang take home pay mula sa exemption sa buwis ang mga minimum wage earners sa ating bansa. Nagagalak ako sapagkat napapanahon na may ginawang mabuti ang pamahalaan sa gitna ng tumataas na presyo ng mga bilihin, mapa-gasolina man ito o mapa-pagkain. Sa kabilang banda, nangangamba naman ako sapagkat baka ito ay isang pakulo na naman ng pamahalaan upang pakalmahin ang mga mamamayan sa kanilang karaingan sa korupsyon at pagiging lehitimong pangulo ni Gng. Arroyo. Maaari tayong magnilay nilay ng totoong dahilan kung bakit ito naisabatas kaugnay ng mariing pagtutol ng mga pribadong kumpanya at korporasyon na pinamamahalaan ng mga elitista sa ating lipunan. Kung matatandaan, malinaw na ipinahayag ng mga may-ari ng kumpanyang ito na tinututulan nila ang anumang panukalang batas tungkol sa pagtaas sa sweldo ng mga manggagawa. Matatandaan din na ipinatupad na ang 20 pesos na pagtaas ng sweldo ng mga mangagawa sa Kalakhang Maynila subalit ito ay pagkatapos lamang na upuan at kausapin ng Gng. Arroyo ang mga may-ari ng kumpanya tungkol sa pangangailangang pagtataas ng sweldo. Hindi ko tuloy lubos maiwasan na magtanong kung mayroong usapan ang mga elitista at ni Gng. Arroyo na ang resulta ay ang pagsasabatas ng R.A. 9504 o Tax Relief for Minimum Wage Earners Act. Bakit isinabatas ito samantalang tuwiran namang polisiya ng ating pamahalaan ang pag-abot sa balanseng budget ng ating bansa sang-ayon sa itinakda ng International Monerary Fund (IMF), na matagal na tayong inaalipin? Mas kaduda duda pa ang palabas na ito dahil ang pangunahin may-akda ng nasabing batas ay walang iba kundi si Sen. Mar Roxas, na hindi ko alam kung nagpapabango lamang ng pangalan o dili naman kaya ay ipinagtatanggol lamang nito ang interes ng kanyang angkan na nagmamay-ari ng ilang malalaking kumpanya sa ating bansa. Isinabatas kaya ito upang maibsan ang pagpupumilit ng taong bayan na taasan ang sweldo ng mga manggagawa? Ano kaya ang napagkasunduan ni Gng. Arroyo at ng mga nagmamay-ari ng mga naglalakihang kumpanya?
Hindi kaya napagkasunduan nila na wala nang pagtataas ng sweldo ng mga manggagawa sa mga susunod na taon, lumala man ang krisis o hindi? Hindi kaya napagkasunduan nila na ang halagang kita na mawawala sa pamahalaan bunsod ng batas ay ibabalik ng mga kumpanya sa pamamagitan ng pagpapataw ng buwis sa mga kliyente nito sa pamamagitan ng E-VAT? Kaya ang mangyayari ay magsasaya ang taong bayan dahil sa batas subalit hindi nila alam na ito ay babalik din naman sa mga bulsa ng mga kumpanya at sa pamahalaan. Kaya ang mangyayari hindi pa rin naman lilihis ang bansa sa usapan nito sa IMF na matamo ang balanseng budget sa mga susunod na taon. Kahanga-hanga ang mga palabas na ito ng pamahalaan. Sa halip na bigyan ng solusyon ang suliranin ay pina-ikot ikot pa ang mga ulo ng taong bayan. Sa halip na bigyan ng karampatang pagtaas ng sweldo ng mga manggagawa ay binabaan na lamang ang buwis na binabayaran ng mga ito. Tuwang tuwa ang mga may-ari ng mga kumpanya at korporasyon! Sa halip na gumastos ang pamahalaan sa mga serbisyo sa kalusugan, edukasyon at kalikasan gamit ang pera galing sa buwis, mas pinili ng pamahalaan ang isang populist na paraan. Isang paraan na panandalian lamang at mas makakatamasa ang mga middle class hindi ang mga tunay na naghihirap sa bayan (ayon kay Propesor Solita Monsod). Ang mga naghihirap sa bayan ay walang mga trabaho na makita o angkop sa kanilang kakayahan. Ang mga mahihirap sa bayan ay ang mga nagkakalkal ng basura, mga nagtitiyagang magmaneho ng bus, tricycle at jeep kahit na tumataas ang presyo ng langis, mga nagtitinda sa mga turo turo at mga by call na karpintero, tubero at iba pa. Ang tunay na makikinabang sa batas ay hindi sila na nagdarahop sa buhay at matagal nang hindi nabibigyang pansin ng ating pamahalaan.
Ang mga kundisyong ito ay nakakapangamba sa isang lipunang bugbog sarado na sa iba’t ibang suliranin na ang natatanging maydala ay ang ating pamahalaan. Isang pamahalaan na malaki ang pangangailangan sa taong bayan upang maitayo ang lehitimo nitong pamamahala. Subalit ang tanong, kailangan ba naman ng taong bayan ang pamahalaan?
